با گسترش شبکه های اجتماعی فرصتی فراهم شده است که مخاطبین به سادگی نوشتن کامنت بر روی پستهای هنرمندان، بتوانند احساسات و آنچه در سرشان میگذرد را به شکلی عمومی بیان کنند. حال تعداد زیادی از هنرمندان و گروههای مختلف اجتماعی به این واکنشهای مخاطبین در شبکه اجتماعی معترض میشوند و طبق معمول بخاطر تربیونی که در اختیار دارند نظراشان را درست یا غلط بطور گسترده مطرح میکنند. اما آنچه فراموش میشود آن است که نظر مخاطبین با وجود تعداد بالا تنها در حد کامنتهایی کوتاه باقی مانده و این موجب نگاهی غیر منصفانه، توده وار و همسان به حجم عظیمی از انسانها به عنوان مخاطبین میشود که دارای پیش زمینه های اقتصادی و اجتماعی، تحصیلات و افکار متفاوت هستند. درحالیکه اظهار نظر در مورد رفتار طرفداران در شبکه های اجتماعی نیازمند نگاهی دقیقتر به آنهاست. در این نوشته به سراغ یکی از طرفدارها میروم. غزل 19 سالش است و با خانواده اش در اهواز زندگی میکند و از پروفایل و پستهاش در شبکه های اجتماعی اینطور به نظر میاید که طرفدار پر و پا قرص علی سورناست:
این روزها چکار میکنی؟
دارم برای کنکور آماده میشم. رشته ام تجربیه. پزشکی که فکر نمیکنم ولی سعی ام رو میکنم پیرا پزشکی قبول بشم.
سوال اول اینکه چرا رپ؟ چرا مثلا پاپ نه. میدونی که خیلی از هم سنهای تو طرفدار پاپ هستند.
خب من کم کم وارد این فضا شدم. یعنی این نبود که فقط رپ باشه. هم رپ گوش میکردم هم پاپ. ولی خب گذر زمان جوری بود که سلیقم بیشتر سمت رپ رفت. چند سال پیش من لیتو و جی جی و این مدل رپ گوش میکردم. کم کم گذشت و باز گذر زمان باعث شد که دیگه خوشم نیاد از این مدل رپ کردن. اینکه همش از خوشی و پارتی و داف و… خواندن. من خودمم اصلا تو همچین فضاهایی نبودم. رپ رو دوس دارم چون متفاوته. به دور از کلیشه های روزمره ست. به چیزایی اشاره میشه که مهم ترن. عشق و عاشقی و شکست عشقی و این چیزا تو اولویت نبود دیگه برام. میدونی به نظرم دیگه روحم با این چیزا ارضا نمیشد.
خب. میگی روحت با گوش دادن به آهنگهای پاپ عشق عاشقی و شکست عشقی ارضا نمیشه. ولی مگه تو الان تو سنی نیستی که باید با همینها بیشتر مانوس باشی
نه به نظرم مسخره میاد. البته هنوزم گاه گاهی گوش میکنم ولی خیلی خیلی کم. دوستهای اطرافم چرا. پاپ مثل محسن یگانه رو زیاد گوش میدن. اونها رپ رو با تتلو میشناسند.
تو چه فرقی داری باهاشون. صرفاً سلیقه است یا چیز دیگه؟
فکر نکنم فقط سلیقه باشه. من یکم آرومم. یکم هم درونگرا. حرف زدن همیشه سخته برام. ولی شنونده خوبی ام.
خب گفتی یه دوره ای لیتو و جی جی گوش می دادی و گفتی دیگه با چیزهایی که می خوانند ارتباط برقرار نمیکردی. ولی چیزهایی که اونا میخوانند میتونه فانتزی خیلی از نوجوانها باشه. پول، خونه لوکس، پارتی.
اره متاسفانه. ولی اینا فانتزی من این نیست. بنظرم این چیزا نه تنها باعث نمیشه نوجوونا ترغیب بشن که به هدفشون برسند و مثل اونا پولدار بشن. بلکه باعث افسردگیشون هم میشه. یه چیز دیگه اینکه مثلا لیتو خیلی دخترا رو کم ارزش نشون میده تو اهنگاش، با لفظ داف خطاب قرار‌میده ولی باز میبینیم که بیشتر طرفداراشون دخترن و قربون صدقشون میرن. البته اینم بگم اقتضای سنی هم خیلی مهمه. فکر کنم خیلی از اینایی که این مدل اهنگ گوش میکنن چند سال دیگه رو میارن به سورنا و بامداد و رض. البته امیدوارم.
حالا چرا طرفدار سورنا هستی؟
خب بگذار از اولش بگم. سورنا رو سال ۹۲ با آوار شناختم و بینهایت دوست داشتم آلبومش رو. ولی با این وجود هیچ تعصبی نداشتم روش و با کس دیگه ی فرق چندانی برام نداشت. ولی عاشق شخصیت سنگینش شدم و اینکه اصلا تو حاشیه نیست. از اولین روزایی که خبر پخش نگار اومد منتظرش بودم و برخلاف خیلیها که از آلبوم انتقاد میکردند من خیلی خوشم اومد. میدونی چرا؟ چون نمیفهمیدمش. برام جذاب بود که برم دنبالش بفهممش. بفهمم چی میگه. وقتی هم کم کم فهمیدمش عاشقش شدم.. علی بنظرم از معدود رپرایی هست که سیر صعودیش رو حفظ کرده. میدونی یه چیز دیگه هم هست. خیلی با اهنگای علی اشک ریختم شبها. آهنگهایی مثل خاک سرخ. حالا وقت خواب نیست. گنجشککا. تنها کسیه که تمام اهنگاش رو از اون اول اول تا اخر دارم و عاشق تک تکشونم. تنها کسی هست که همه کاراش رو دوست دارم. بقیه رپرا ممکنه کاری داشته باشن ک دوست نداشته باشم. در مورد علی علاقم به آهنگها علت دوست داشتنش هست نه نتیجه دوست داشتنش.
گفتی نگار فوق العاده است. چه تاثیری روی تو گذاشت؟
وای نگار معرکه است. اصلا نمیدونم چطور بگم. باورت نمیشه. دیدم خیلی نسبت به مسائل عوض شد با نگار. مثلا اینکه واسه بهتر شدنم منتظر منجی نباشم. خودم تلاشم رو بکنم. بنظرم بهتره به جای عوض کردن بگم باز کردن. دیدم فراتر از کلیشه های روزمره رفت. خیلی وادارم کرد که فکر کنم به همه چی.
یعنی فکر میکنی یعد از نگار آدم آگاهتری هستی؟
نه. ولی آدم پرسشگری شدم.
خوب این پرسشگری فکر میکنی یه روزی اگر مقابل خود سورنا قرار بگیره چکار میکنی؟ مثلا فکر کن ازش کاری سر بزنه که بنظرت درست نیاد.
بهش فکر نکرده بودم. بنظرم بستگی داره چی بگه . اگه خلاف گفته های قبلش باشه تکستای اهنگشو براش کامنت میذارم و ازش میخوام که علت تغییر حرفش رو بگه. ولی من ازش خیلی تاثیر میگیرم. میدونمم خب این زیاد خوب نیست. مثلا اگه کسی یه کتاب بهم معرفی کنه ممکنه نخوانمش..ولی اگه همون رو علی معرفی ۱۰۰درصد میخوانمش.
این قضیه علاقه ات و همین پرسشگری احتمالا باعث برخورد بین تو و خانوادت نمیشه؟
رابطم با بابام کمرنگ تر شده. ولی از اونجایی که زیاد حرف نمیزنم. خیلی باعث برخورد نمیشه. برخلاف مادرم، پدرم نمیدونه که صفحه و فالوور دارم.
بجز علی دیگه طرفدار کدام رپرها هستی؟
طرفدار سرسخت بقیه که نیستم ولی دیوار و پلاک خیلی خوب هستند. رض رو خیلی دوست دارم. البته اگه با تهم و جیدال فیت نده. امیر خلوت گوش میکنم. هیچکس. فدایی. از همه گوش میکنم یه جورایی. بجز صادق و شاهین نجفی 🙂
دونده 
با اینکه غزل سال های زیادی است که داره رپ گوش میده و انسان پرسشگری شده هنوز هم روحیه پرسشگری رو باید نسبت به همه رپکن هامون داشته باشه و خیلی ساده کارِ کسایی مثله خلوت و رض و … رو گوش نده . این باعث رشد و افزایش آگاهی غزل نسبت به رپکن ها میشه . (در مورد تمام رپکن هایی که کارشون رو دنبال میکنی پرسشگری رو حفظ کن چه از لحاظ شخصیتیشون چه کاری).
لایکلایک