از وقتی حدود 20 سال پیش برای اولین برای خرید کتاب کنکور برای برادر بزرگترم به میدان انقلاب رفتم تا امروز دو چیز برایم همیشه جالب بوده است. اول بساط کتابهای افست کنار خیابان و دوم بساط دستفروشانی که تصاویر شخصیتهای شناخته شده را در تابوهای کوچک بدوم فریم کنار خیابان میفروشند. اغلب اوقات میاستادم و نگاه میکردم که چه شخصیتهای جدیدی به بساط این دستفروشان اضافه شده است. علاوه بر نویسندگان بزرگ ایرانی، دانشمندان که پای ثابتشان بودند، از دوره ای به بعد خوانندگان معروف قبل از انقلاب به آنها اضافه شدند و بعد خواننده ها و بازیگران معروف خارجی. اما چند سالی است چهرهای جدیدی جای خود را در میان این شخصیتهای باز کرده اند هنرمندان رپ فارسی هستند. اما رضا پیشرو، هیچکس، بهرام یا قاف و رض چه وجه مشترکی با شاملو، ابی یا چگوارا و غلامحسین لطفی دارند؟ برای پیدا کردن جواب این سوال شاید تحقیقی استاندارد میبایست انجام داده شود ولی بنظرم نویسنده این متن پاسخ در چهرهایست که در این بساطهای هنوز ندارند. چرا خبری از سلبرینیتهای نیست که اینروزها در برنامه های تلویزیونی دعوت میشوند؟ مگر بهنام بانی طرفدار فراوان ندارد؟ یا رامبد جوان و مهران مدیری کجای این تصاویر هستند؟ چرا شجریان، لطفی، کلهر دیده میشوند ولی علیرضا افتخاری، سالار عقیلی و حتی همایون شجریان حضور ندارند؟ حتی اگر تصویری از یک شهید جنگ ایران و عراق در معدود بساطهایی وجود دارد، این شهید باکریست یا در میان روحانیون تصویر طالقانی عمدتاً دیده میشود. در واقع میتوان با تسامح نتیجه گرفت که چهره هایی که هرکدام به نحوی با گفتمان فرهنگی رسمی کشور که از صدا سیما، ارشاد یا دیگر نهادهای دولتی پشتیبانی میشوند و همسویی دارند در این میان این تصاویر دیده نمیشوند. همچنین این شخصیتها میبایست چهرهای ماندگاری باشند و محبوبیتشان مانند بسیاری از ستاره های پاپ محدود به چند سال نباشد. با این نتیجه گیری میتوان توضیح داد که چرا در چند سال اخیر هنرمندان رپ هم به این بساطهای اضافه شده اند.کسانی که در طول بیش از یک دهه با گفتمان رسمی همراه نشده اند، محبوب بوده اند و حالا میتوان گفت در قلب و فکر تعداد زیادی از مردم ماندگار شده اند. در زیر تعدادی عکس که یکی از دوستان از این بساطها انداخته است را میتوانید ببینید:
دونده 
Reblogged this on هامون نامه.
لایکلایک